25-02-2018 06:14:02

Het leven van John Sinibaldi (Brooklyn, 2 oktober 1913) verdient een film. John gaat wielrennen in het New York van de roaring twenties. Wielrennen op de baan is enorm populair en de renners zijn als filmsterren. Hij pakt zijn eerste Amerikaanse titel in 1928 bij de junioren. Als de crisis toeslaat verandert het leven drastisch. John werkt als metaalbewerker in een fabriek en maakt daar veel uren. 's Avonds en in het weekend traint hij, en met succes want hij komt in de Amerikaanse selectie. John neemt in 1932 deel aan de wegwedstrijd tijdens de Olympische Spelen in Los Angeles en finished als 29e. In 1936 gaat hij weer naar de Olympische Spelen. In Berlijn doet hij mee aan de wegwedstrijd, de individuele achtervolging en de team achtervolging. Hij ziet daar de verandering in Duitsland en realiseert zich dat er moeilijke tijden aan gaan komen. Terug in Amerika pakt hij nog een aantal nationale titels. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog wordt John metaalbewerker in het Amerikaanse leger en het wielrennen krijgt minder aandacht. Na de oorlog trouwt hij met zijn vrouw Betty en er komen kinderen. Naast het werk en gezin af en toe op de fiets een tochtje maken en een wedstrijdje. John vraagt nog ieder seizoen een licentie aan. Na zijn pensioen in 1975 gaat hij weer echt fietsen. John traint als in zijn beste dagen en gaat deelnemen aan races bij de Masters. Al snel boekt hij weer overwinningen en er volgen weer Amerikaanse kampioenstitels. In 1997 wordt hij geëerd door de wielerbond en opgenomen in de American Bicycle Hall of Fame. Zijn laatste Amerikaanse titel is van 2005 waar hij de 4 andere deelnemers in de race voor 90+ naar de ereplaatsen verwees. Zijn trouwste fan Betty is daar niet meer bij want die is een paar jaar daarvoor overleden. Het is voor John de 18e Amerikaanse titel. Hij zet dan met een reeks van 77 jaar achter elkaar een wielerlicentie nog een Amerikaans record en dat staat nog steeds. Na een kort ziekbed overlijdt John op 10 januari 2006. Aan het bed staan zijn kinderen en zijn racefiets want hij is coureur tot zijn laatste snik.

Velo Retro