Omega Pharma-Quick Step is op minder dan een seconde van de zege gestrand in de ploegentijdrit, de discipline waarin het wereldkampioen is. Hoe hoopvol de OP-QS-renners na hun prestatie over 25 kilometer klonken, zo ontgoocheld waren ze achteraf.

Omega Pharma-Quick Step zette al vroeg een richttijd neer. De renners voelden aan dat ze om de zege zouden meestrijden.

"Geduldig wachten en hopen", was het credo van Martin en Chavanel meteen nadat ze over de streep waren gereden.

Toen Orica als een van de laatste ploegen toch nog bijzonder nipt onder de tijd van OPQS dook, was de ontgoocheling groot. Gert Steegmans kon een krachtterm niet onderdrukken. "Tja, we zijn dan ook erg ontgoocheld."

"Ik wou het niet op de televisie volgen, want dan was ik kapotgegaan van de zenuwen. Ik speelde dan maar wat met mijn dochtertje, ik ben hier niet ver van mijn woonplaats."

"We hebben een topprestatie afgelegd, maar uiteraard hadden we liever gewonnen", vertelde Steegmans nog.

Had Omega Pharma-Quick Step gewonnen, was de gele trui voor de Pool Michal Kwiatkowski geweest. De jonge Pool was in de witte trui ontgoocheld, maar ook strijdvaardig.



"We geloofden er echt in. We dachten dat het kon lukken en ik in de gele trui zou belanden, maar het lukte dus net niet. Ik wil de ploeg bedanken die er echt alles aan gedaan heeft om me in het geel te krijgen, maar het is het einde van de wereld niet."

"We geven niet op, de Tour is nog lang en ik kijk al uit naar de komende ritten. Hopelijk kunnen we daarin Cavendish aan een sprintzege helpen."

Ook de ploegleiding van Omega Pharma-Quick Step baalde. "Wat betekent 0"75? Niks zou je zeggen, maar nu wel heel veel", zegt Wilfried Peeters.

"Hadden we hier de zege en de gele trui gepakt, hadden we ons de komende dagen "op ons gemak" kunnen voelen. Waar we het verloren? Misschien op Corsica zelfs, hadden we wat beter in de stand gestaan, hadden we niet als een van de eersten moeten starten."

"Nu reden wij zonder tijden of merkpunten van de concurrentie. Dat kon de ploegleiding van Orica wel aan haar renners doorspelen. Zulke kleine motivaties kunnen het verschil maken."

Ook bij teammanager Patrick Lefevere kwam de nederlaag hard aan. "Alles valt in het water. We vroegen zelfs de finishfoto op om te zien of alles klopte, want het was zo close."

"Dit is een van de grootste ontgoochelingen uit mijn 30-jarig wielerleven. Hadden we nu gewonnen, was alles van de vorige dagen vergeten. Maar kijk, we hangen nu opnieuw in de touwen."

sporza.be



Misschien ook interessant: