Dit weekend begint het WK in Valkenburg met de ploegentijdrit. Sluitstuk van deze Nederlandse WK-week is de wegrit voor eliterenners op 23 september. Wordt dit een kolfje naar de hand van de Belgen? Of toch niet? Sporza-reporter Tom Vandenbulcke ging samen met Michael Boogerd op verkenning.

Het WK in Valkenburg speelt zich grotendeels af op een vast circuit van 16,5 kilometer. In de eerste 100 kilometer rijdt het peloton een aanloopronde die inpikt vlak voor de Cauberg in Valkenburg.

"Tijdens die aanloopronde zullen enkele mindere goden proberen weg te geraken, maar diep in de finale zullen zij geen kans meer hebben. Daar komen sowieso de toppers naar voren", zegt oud-renner Michael Boogerd, die met onze man het parcours verkende in Nederlands Limburg.

Twee hellingen zullen scherprechter zijn op 23 september: de Bemelerberg en de Cauberg. De befaamde Cauberg heeft een totale lengte van 1,5 kilometer en een maximaal stijgingspercentage van 12%.

Michael Boogerd: "Het begin is niet meteen steil. Maar je komt hier ook niet meteen in grote vaart aan, waardoor je telkens moet optrekken. Dat zal elke ronde lastiger worden."

Halverwege de klim wordt de Cauberg pas echt steil. "Toch moet je die op het buitenblad kunnen nemen. Alleen als je er op die manier op kan vliegen, doe je mee voor de overwinning".

In tegenstelling tot de Amstel Gold Race ligt de finish van het WK niet op de Cauberg, maar anderhalve kilometer verder.

Boogerd: "Veel maakt dat niet uit. Het zal sowieso geen massasprint worden. Diegenen die sterk zijn op de Cauberg, zullen naar de finish rijden. Het lijkt me sterk dat er dan nog een groep terugkomt uit de achtergrond."

De Bemelerberg is een slingerachtige klim van ruim 900 meter, met een maximaal stijgingspercentage van 7%. Het peloton moet de helling over bij het uitrijden van Maastricht richting Valkenburg.

Onze man Tom Vandenbulcke kende niet al te veel moeite met de klim. "Kijk, jij trapt zelfs buitenblad", stelt Michael Boogerd vast. "Dan weet je ook wat de profs hier gaan doen."

"Als je macht hebt op het lastigste stuk van deze helling kan je het verschil maken. Op de Bemelerberg heb je best nog wat over op het einde van de koers."

Maar het probleem van de Bemelerberg is dat hij een heel lange uitloper heeft.

"Die mag je niet onderschatten. Als je denkt dat je boven bent, duu

10 rondjes over de Cauberg en de Bemelerberg zijn best zwaar. Na de hellingen is er geen sprake van echt sterke afdalingen. Het gaat telkens lichtjes naar beneden, waardoor je moet blijven trappen.

De uitloper na de Bemelerberg is zelfs lang. Als je denkt dat je er bent, moet je nog even blijven doorgaan. En als de wind slecht staat, zal je nooit echt lekker zitten.

Opvallend is dat er maar drie bochten in het parcours liggen. Het is weinig draaien en keren.

Boogerd: "Ik zou de meeste renners toch aanraden om vooraan te koersen. Gewriemel zoals bij de Ronde van Vlaanderen zullen we hier niet zien. Maar als er wat wind staat, valt het al snel uit elkaar. Dan mag je je niet laten verrassen."

sporza.be



Misschien ook interessant: