Ronde van Vlaanderen

28-03-2012 10:20:55

"Dit is de belangrijkste periode van het jaar." Dat zegt Björn Leukemans (Vacansoleil-DCM) aan de vooravond van de Ronde. Tussen Dwars door Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik zou onze landgenoot als een pater leven. "Zieke vrienden mogen bij mij niet binnen."

Leukemans nuanceert de verhalen die de ronde doen over zijn patersleven. "Ik leef gewoon heel hard voor mijn vak. Ik soigneer me heel goed, het hele jaar door."

"Ik leef even sober in de winter als in de rest van het jaar", zegt hij in Het Nieuwsblad.

Slapen doet hij deze dagen wel alleen, zonder zijn vriendin. "Ik slaap in deze periode elk jaar alleen. Het is gewoon bewezen dat je dan een betere nachtrust hebt."

Leukemans is er als de dood voor dat hij uitgerekend in deze weken ziek zou worden. "Mijn vrienden zijn welkom bij mij thuis, maar ze weten dat ze niet moeten komen als ze ziek zijn."

Op dat vlak stoot er hem nog iets tegen de borst, maar dan in de koers zelf. "Het hangt me echt de keel uit, maar blijkbaar is het een nieuwe trend in het peloton om te snuiven en te rochelen waar je wil. Vroeger deed men dat langs de kant van de weg, nu middenin het peloton."

"Dan hang je daar opeens vol snot van de renner voor je. Zo kun je ziektekiemen doorgeven. Dat doe je toch niet? Zelfs als ik drink van mijn bidon, veeg ik die eerst af. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn."

Er is veel te doen over het nieuwe Ronde-parcours, maar Leukemans verkent het niet. "Wat heb je aan al dat verkennen? We gingen al over dezelfde hellingen in Dwars door Vlaanderen en in de E3, we koersen al jaren in de Vlaamse Ardennen. Dat het lastiger zal zijn met de drievoudige combinatie Oude Kwaremont-Paterberg besef ik ook wel, daarvoor moet ik er niet nu al eens over rijden."

Leukemans staat heel scherp. "Rond een vetpercentage van 5 procent. Ik ben enorm met mijn voeding bezig, mijn vriendin helpt me daarbij."

"Als ik vroeger 's avonds honger had, nam ik nog iets uit de koelkast. Nu niet meer. Ik kruip elke avond met honger in bed."

"Maar ik ben niet de enige die zo leeft, hoor. Elke renner die een beetje met zijn vak bezig is, gaat door zo'n periode. Ik heb niet het supertalent van Boonen of Gilbert. Als ik in hun buurt wil komen, moet ik een stapje verder durven te gaan."