Memo(s)

Alhoewel hij noch het boksen noch baseball beoefende werd deze ' guajiro' (= man van het platteland) toch een van de meest geliefde sporthelden van Cuba.
Als jongeling werkte hij hard op de rietsuikerplantages. Hij woonde 20 km van zijn werk en reed er dagelijks naar toe met de fiets. Zo kreeg hij sterke benen en goesting om wielrenner te worden.In 1961 won hij zijn eerste koers, een triomf die hem in de nationale ploeg katapulteerde voor de Caraïbische Spelen van Kingston (Jamaïca)1962. Zijn ster steeg snel. In het nieuwe socialistische Cuba werd hij verheven tot 'Sportheld van de Revolutie'. Hij werd dit door te domineren in de eerste Ronde van Cuba van 1964. Hij bevestigde in 1966, 1968, 1969, met in totaal 25 ritoverwinningen.
Medailles en zege's die niet veel meer dan wind opbrachten frustreerden deze kampioen nogal fel, alsook zijn vele pech en valpartijen. Twee verkeersongevallen eindigden te vroeg het tragische leven van pechvogel Pipian. Eerst miste hij de Olympische Spelen van Munchen 1972 en enige jaren later viel hij zwaar met zijn motorfiets toen hij van zijn werk kwam.
Na een doodstrijd van 27 dagen was deze legendarische Cubaanse sportheld niet meer.